In meerdere opzichten, want natuurlijk is het buiten fris, en hebben we elkaar frisse nieuwe wensen gestuurd voor 2021, maar ook omdat ik mezelf deze maand weer even een frisse, d.w.z. zonder alcohol, 'reset' geef.
Ook heel fris is de 'refurbished' (tweedehands) laptop waarop ik deze blog typ. Nadat mijn oude het begeven had, heb ik een nieuwer, lichter en frisser modelletje kunnen bestellen, en die doet het weer als een zonnetje. En zo kon ik gisteren ongestoord weer een les over mindfulness met jonge kinderen geven aan studenten van de Marnix Academie. Wat een feest toch, om les te geven. Hoewel ik niet graag student zou zijn nu, met zo'n hele dag les achter het scherm...
Over fris gesproken: wat ik tot nu toe een beetje betreur is dat we nog nauwelijks sneeuw hebben gehad hier in Vejen. Bijna overal in Denemarken is het een van de afgelopen dagen wel blijven liggen, behalve hier! Dan maar een fris plaatje van wat ijsnevel op de planten, ook mooi. Nu ik elke dag buiten kom, soms fietsend, meestal lopend, beleef ik het weer ook meer.
We genieten ook van de vogels die ons vogelvoer in de kersenboom hebben gevonden. Er vindt een opmerkelijk tafereeltje voor ons slaapkamerraam plaats: de kleinere vogels, zoals de mussen en mezen, die goed bij het voer kunnen, gooien de zaadjes op de grond, tot ze iets heel lekkers gevonden hebben. De grotere vogels, zoals de merels, scharrelen op de grond naar die zaadjes. Zou het een pact zijn? "Ik zorg voor jou, als jij mij met rust laat."? Slimme vogels!
In mijn vorige blog schreef ik nog iets over kerst en de tradities en daar heb ik niet zo veel aan toe te voegen. We aten inderdaad het typisch Deense, maar wel (op voorgerechtje na) veganistische kerstmenu, Tweede Kerstdag kwam Ole's dochter en Oudjaar aten we traditiegetrouw vis. We hebben niet zoveel gedaan met Oud en Nieuw, beetje vuurwerk gekeken (want dat mocht hier gewoon), maar toen we naar bed waren, zag ik rond 3 uur ineens een raar licht: bleek aan de overkant een auto in de fik te staan. Dat was nog even beangstigend, omdat er steeds stukken auto ontploften, maar gauw genoeg was de brandweer er bij, en opmerkelijk stil werd de boel geblust. Zo stil dat Ole bleef slapen. Ik daarentegen waande me even in Overvecht...
Nu, zo halverwege januari, pak ik de draad weer aardig op, ondanks (of misschien dankzij?) de maatregelen zowel hier als in Nederland. Mijn online Mindful Yoga trekt steeds meer cursisten, ik ga mogelijk nog iets doen voor de Marnix Academie en ik heb mijn eigen bedrijfje in Denemarken geregistreerd: Tree of life Praksis. En omdat de Deense taallessen nu niet doorgaan, heb ik mezelf aangeboden om mee te denken over online onderwijs. Wie weet wat hier allemaal weer uit voort gaat komen.
Als ik dat niet al via een andere weg gedaan heb, dan wens ik jullie bij deze een hele goede voortzetting van dit jaar. Dat 2021 maar open, gezond en fris mag zijn, in alle opzichten!
