Pæredansk

Åtte Bjerge

Na weer een aantal weken begint het nieuwe leven hier wat te stabiliseren. Het weer is goed en kinderen gaan weer naar de opvang en de (kleuter)school. Sterker nog: Ole werkt nu ook op een kleuterschool om als bibliothecaris een handje toe te steken. Een veelgewassen handje natuurlijk 😏. Niet alle kinderen zijn aanwezig, dus er is extra veel ruimte en dat lijkt allemaal goed te gaan. Hopelijk mag ik komende week komen kijken, en kan ik ook helpen!

Ondertussen is het Pasen geweest, was Koningin Margrethe II jarig (heel Denemarken zong voor haar) en heb ik bijgedragen aan lessen op de Marnix over Mindfulness. Genoeg te doen dus. 

Boterlammetje zelf gemaakt en Philip Faber op t.v. die ons begeleidt met zingen

Mijn ritme bestaat nu uit Ole een goede dag wensen, beetje in huis doen, yoga, tijdens de lunchpauze een Mindful Moment aan mijn (ex)collega's aanbieden, boodschappen of andere klusjes, eten koken en lekker ontspannen. Maandagavonden mag ik weer meedoen met de Deense les online en ik voel me zeer gezegend dat ik ook met alle Oneness-meditaties en -dagen mee kan doen! 

Integreren in het Deense gaat met kleine stapjes in deze vreemde tijden. Maar er zit wel beweging in. Ik heb een duurzame bank gevonden en hiep hoera; mijn auto is nu ook Deens!! Ook al is er alleen maar een plaatje aan de buitenkant vervangen, het rijdt echt héél anders 😆...

"Pæredansk", Oerdeens noemde mijn 'juf' dat. Die houden we we in. Net zo lang tot ik zelf "pæredansk" ben! En ondertussen een hoopvol bericht hier in Vejen, geschreven met paardenbloemen:

"Det bliver godt igen" (foto van FB - Anette Berg)

Het wordt weer goed. 

En zo is het. 

Halverwegeblues

Een paar dagen geleden voelde ik me niet helemaal zo lekker meer. Geen virus, maar meer een algeheel bluesgevoel en een fysieke reactie op alles wat gaande is. Ik zei tegen Ole dat dit als halverwege voelt. Zo'n gevoel heb ik ook altijd halverwege een reis of een zomerweek. Maar halverwege wat? Geen idee.

De Kongeå op twee verschillende plekken

In de tussentijd vliegen de Corona-berichten ons om de oren en dus hebben we onze inname van het Deense (of Nederlandse) nieuws een beetje beperkt tot ongeveer één portie per dag. Wel laat ik me graag inspireren door alle nieuwe mogelijkheden. Zo kon ik zelf nooit naar het International Harp Festival in Edinburgh, waar mijn twee harpleraren Cheyenne en Rachel les geven. Maar nu wel; online! We doen ook mee aan de meditaties van de O&O Academy in India en op Facebook volg ik veel mooie initiatieven. 

Eén er van komt denk ik uit Nederland, misschien België, en wordt hier nu ook opgepikt als 'Bamsejagt': kinderen gaan op zoek naar knuffels in het raam. Op Vejen Facebookgroup stond een oproepje. We hebben nu een stuk of 5 'Bamser' in het zicht gezet, en horen regelmatig mensen die langslopen of fietsen elkaar wijzen op de knuffels. 

Via de mail ontving ik een leuke uitnodiging die ik hier graag plaats, namelijk om Denemarken vanuit je luie stoel te bezoeken. Dus klik gerust op deze link en geniet van een bezoekje aan het museum, een artikel over hygge of de vele tips voor films, series en podcasts:

Bezoek Denemarken THUIS

(Als deze link niet werkt, zie dan onderaan voor het adres)

Naast dat we meer slapen dan normaal (in mijn ogen heeft dat alles te maken met waar we met zijn allen in zitten, een transformatie) hebben we ook dagelijks zo onze bezigheden. Ole neemt filmpjes op waarin hij voorleest uit bij de bibliotheek beschikbare e-boeken en ik ben nog verbonden met de Marnix Academie met een dagelijks Mindful Moment wat ik aanbied aan nu mijn ex-collega's. Leuk om te doen, en als er niemand komt heb ik zelf toch weer even een meditatief half uurtje... We ontdekken zo allemaal de mogelijkheden van verbinding vanuit huis, heel bijzonder.

En sommige dingen gaan gewoon door, zoals de belastingaangifte, telefoontjes aan mijn moeder, boodschappen, koken, afwassen etc etc. Ik ben bezig met een nieuwe (duurzame) bank, een Deense nummerplaat, verzekeringen en heel zoetjes aan eens kijken naar vacatures. Het daagde mij gisteren ineens dat dit huis, misschien wel dankzij de quarantaine, nu echt als 'ons' huis begint te voelen. 

Misschien ben ik wel halverwege het thuiskomen. Ik laat het jullie weten als ik er uit ben. 

https://www.visitdenmark.nl/bezoek-denemarken-thuis?utm_source=SFMC-Netherlands&utm_medium=email&utm_campaign=nl_tourist_newsletter_april_2020&utm_content=textlink_visit_denmark_from_home