Ik ben ook wel een beetje moe, inmiddels, van alles rondom het coronavirus, maatregelen, vaccinatie, wereldpolitiek, maar vooral alle meningen daaromheen. Ik probeer op sociale media dus maar mijn eigen weg te volgen en niet te veel mee te deinen met de golven van negativiteit, wantrouwen of verontwaardiging. Beter stop ik mijn energie in compassie en perspectief, hoe lastig dat soms ook is daar steeds opnieuw voor te kiezen.
Mijn lijf is af en toe ook erg moe of pijnlijk. Soms heb ik een raar gevoel in mijn hoofd en lijkt het of het horen en zien verandert. Ik wijt het maar aan een overprikkeld systeem door alles wat er om me heen gebeurt, maar ook door veranderingen in mezelf, de transitie, de overgang. En als ik dat doe, dan mag ik ook gewoon even moe zijn.
Een ander woord wat Ole bedacht heeft is het nieuwe Nederlandse "Halleuk!", dat is altijd een fijne binnenkomer. Letterlijk. Als Ole dan van zijn werk komt - wat tegenwoordig sporadisch is, want hij werkt de meeste dagen thuis - dan word ik heel blij van een "Halleuk!".
Sommige mensen, vooral hier, vragen me wel eens of Ole en ik wel Deens met elkaar spreken. Dat doen we niet standaard, ook al zou mij dat wel helpen de taal sneller te leren. Er is namelijk ook nog zoiets als gelijkheid in onze communicatie. Als we beiden Engels spreken, wat onze tweede taal is en we beiden even goed beheersen, dan zijn we gelijk aan elkaar. Wel voeren we regelmatig een 'Deens uurtje' in, waarin we over ditjes en datjes praten.
In het Engels ontstaan soms ook 'mix-and-match'-woorden. Zoals 'troublems'; problemen waardoor je heel erg in de problemen komt 😉. Of als iets niet heel veel, maar ook niet heel weinig is, dan is het gewoon 'a lottle'.
Het is erg leuk om met een nieuwe taal bezig te zijn, en ik ben dan ook blij dat de Deense les éíndelijk weer begonnen is, online. Dat is wel vermoeiend, want een ochtend online les hebben vergt veel concentratie, maar ook bevredigend, want ik merk dan meteen dat ik weer meer gemak heb om Deens te spreken.
