Integreren (1)

Jazeker, ik doe mijn best. 

Hier integreren is eigenlijk niet zo moeilijk. Ik wil het alleen wel doen met respect voor alles wat lokaal is. Zoals het land, de streek, de mensen en de taal. Ondanks de traagheid en de beperkte interactie tussen de cursisten onderling, waar ik me nogal aan stoor, heb ik me op de Deense talencursus gestort. Drie keer per week een aantal uur. Okee, ik geef toe dat ik ook wel eens spijbel.

Heel fijn om 'lokalen' te vinden die hetzelfde over dingen denken. Zoals bijvoorbeeld op de 'øko-marked' in Kolding, waar een NL/DK stel Biologisch Dynamische groenten verkoopt, super! We proberen sowieso zoveel mogelijk biologisch of duurzaam in te kopen, en hebben ik heb het appeloverschot van onze eigen appelboom inmiddels al meermalen verwerkt tot 'kage, saft og cider'. Lokaler kan bijna niet.

Ook aansluiting vind ik bij een groepje muzikanten, en bij de eerder genoemde Holistische Hogeschool Stensbæk, waar diezelfde muzikanten ook nog eens optraden. En ik mocht ook een deuntje meespelen in de open sessie.

En hoe is het met mij? Tsja, dat weet ik niet zo goed. Denemarken doet me goed, en de liefde ook. Er is ook een diepe, diepere vermoeidheid, misschien wel heel, heel oud. Ik heb tenslotte een hele stap gezet, niet alleen door naar een ander land te verhuizen, maar ook door een pauze in te lassen na ruim 25 jaar werkzaam leven. En dat heeft me soms behoorlijk opgerekt en uitgewrongen. Of dat heb ik zelf gedaan. Hoe dan ook, het komt nu aan de oppervlakte in allerlei mentale en fysieke vormen. Geen werk hebben is nu een vloek en zegen tegelijk.

Misschien is het net als de natuur, die alles biedt wat het seizoen te bieden heeft. En het meest gezond is daarin mee te bewegen, een tijd van zaaien, van groeien en van oogsten. En van loslaten. Daar kan ik wat van leren. 

Misschien is het tijd om juist níet meer mijn best te doen...

Buddha Doodles by Molly Hahn www.BuddhaDoodles.shop

Villa, Volvo, Vagthund

Nee, ik was nooit doorsnee. Geen 'huisje, boompje, beestje' voor mij. En dat geldt nog steeds, geloof ik. 

Appels uit eigen tuin 

Afgelopen weekend waren we deelgenoot van een mooie Deense traditie: de 'Konfirmation'. Misschien vergelijkbaar met het Vormsel of de Belijdenis, afhankelijk van de Nederlandse Katholieke of Protestantse kerkelijke traditie. Dat is hier een 'Grote Gebeurtenis' als je 14/15 jaar bent. Zo'n 80% van de Denen is lid van de Lutherse kerk, de volkskerk hier. Voor ons Nederlanders bijna ongelofelijk, vooral omdat het beeld van Denemarken een is van gelijkheid, democratie en vrijheid van het individu. Niet dat dat een geloof in de weg staat, maar toch...

Bij de 'konfirmation' leg je een geloofsbelijdenis af, en dat is precies wat de dochter van Ole deed. Drie maanden na de oorspronkelijke datum vanwege Corona, en we hadden ook een aangepaste kerkdienst en een beperkt maar prachtig feest. Als ik er zo over nadenk dan had ik het zelf ook wel zo gehad willen hebben. Op die leeftijd wilde ik dat ook: deel uitmaken van een kerkgemeenschap en mijn familie om me heen om daar getuige van te zijn. Niet voor niets deed ik, ondanks de verwijdering van mijn ouders van de kerk, het vormsel, en ging ik meermalen naar Taizé. En ik probeer hier in Denemarken ook uit te leggen hoe ik er nu in sta: "Nee, ik ben niet kerkelijk, maar wel gelovig". Trovende heet dat. 

Oles dochter is allesbehalve doorsnee. Dochter van een Deen en een Afrikaanse ziet ze er ook helemaal niet doorsnee uit. Ze is uniek in haar stijl, haar voorkeuren en talenten. Gelukkig maar. Dat gaat haar ver brengen. 

En verder genieten we hier gewoon van elkaar, het 'gewone' leven op Jutland, de nazomer en de dingen die zich zo aandienen. Ik mag nu deelnemen aan de lessen Deens hier in Vejen, heb hier en daar genetwerkt voor werk en ben druk met muziek. De Coronamaatregelen zijn hier en daar voelbaar, zoals bij een proef-koor, waar we 2 m afstand moesten houden, maar verder allemaal heel relaxt. Als je je handen regelmatig ontsmet, dan zijn ze hier al heel tevreden. Heel 'huisje, boompje, beestje'. 

Lokale 'wortel'groenten