Integreren (1)

Jazeker, ik doe mijn best. 

Hier integreren is eigenlijk niet zo moeilijk. Ik wil het alleen wel doen met respect voor alles wat lokaal is. Zoals het land, de streek, de mensen en de taal. Ondanks de traagheid en de beperkte interactie tussen de cursisten onderling, waar ik me nogal aan stoor, heb ik me op de Deense talencursus gestort. Drie keer per week een aantal uur. Okee, ik geef toe dat ik ook wel eens spijbel.

Heel fijn om 'lokalen' te vinden die hetzelfde over dingen denken. Zoals bijvoorbeeld op de 'øko-marked' in Kolding, waar een NL/DK stel Biologisch Dynamische groenten verkoopt, super! We proberen sowieso zoveel mogelijk biologisch of duurzaam in te kopen, en hebben ik heb het appeloverschot van onze eigen appelboom inmiddels al meermalen verwerkt tot 'kage, saft og cider'. Lokaler kan bijna niet.

Ook aansluiting vind ik bij een groepje muzikanten, en bij de eerder genoemde Holistische Hogeschool Stensbæk, waar diezelfde muzikanten ook nog eens optraden. En ik mocht ook een deuntje meespelen in de open sessie.

En hoe is het met mij? Tsja, dat weet ik niet zo goed. Denemarken doet me goed, en de liefde ook. Er is ook een diepe, diepere vermoeidheid, misschien wel heel, heel oud. Ik heb tenslotte een hele stap gezet, niet alleen door naar een ander land te verhuizen, maar ook door een pauze in te lassen na ruim 25 jaar werkzaam leven. En dat heeft me soms behoorlijk opgerekt en uitgewrongen. Of dat heb ik zelf gedaan. Hoe dan ook, het komt nu aan de oppervlakte in allerlei mentale en fysieke vormen. Geen werk hebben is nu een vloek en zegen tegelijk.

Misschien is het net als de natuur, die alles biedt wat het seizoen te bieden heeft. En het meest gezond is daarin mee te bewegen, een tijd van zaaien, van groeien en van oogsten. En van loslaten. Daar kan ik wat van leren. 

Misschien is het tijd om juist níet meer mijn best te doen...

Buddha Doodles by Molly Hahn www.BuddhaDoodles.shop