Het is hier in Zuid-Jutland 30 graden. Voor het eerst, voor zover ik me kan heugen, heb ik het hier warmer dan het in Nederland is. Een Scandinavisch mini-hittegolfje...
Soms staan dingen op zijn kop. Dan gaat het precies anders dan je verwacht. 🙃
Zoals vanmorgen bij de tandarts. Ik had weer eens een losse kroon op het implantaat, iets wat al vaker is gebeurd. In Nederland heb ik zelfs al 2x gehad dat de schroef afgebroken was, maar gelukkig was het slechts het cement wat (wederom) los had gelaten. Ik werd geholpen door een gepensioneerde specialist uit Berlijn, die deze jaren nog even een lekker extraatje voor zijn pensioen verdient in Denemarken. Hij vertelde me dat dit een veel voorkomend probleem is en had het zo gefixt. Ik weet niet of het kwam doordat we Duits spraken, we veel gemeen bleken te hebben, hij het met mij te doen had, of dat ik een ontspannende uitwerking op hem had, maar ik hoefde niets te betalen! En dat terwijl ik gerekend had op een gepeperde rekening (oja, want de tandarts zit niet in de gratis basisverzekering hier).
Wat ook een beetje een omgekeerde wereld is, is onze wijze van tuinieren. Het was voor Ole de jaren dat hij alleen was gewoon niet meer te doen, met als gevolg dat het aardig verwilderd was. We hebben de achter-achtertuin grotendeels gelaten voor wat het is. Met als gevolg dat die vol stond met heermoes (paardenstaart). Wat blijkt: ik kan er thee en soep van maken, is zelfs erg gezond! Daaronder verschenen de wilde aardbeitjes, waarvan ik 3x heb kunnen oogsten. En het wachten is nu op de appels en de kruisbessen. Niks doen levert heel veel op! De 'lazy-faire'-methode, zoals Ole dat noemt. Heel passend voor twee Leeuwen 🦁🦁...
We werken overigens nog best hard in de tuin. Zo hebben we de 'tussen-heg' tussen de twee achtertuinen flink gekortwiekt. Nu ligt het tuinafval in de bovengenoemde achter-achtertuin want, tsja, we kunnen dat met ons kleine autootje zonder trekhaak niet afgevoerd krijgen. Dat wordt een busje huren. Geen haast. In de tussentijd hebben de jonge vogels en muisjes, en wie weet andere beestjes, een heerlijke schuil- en scharrelplek gevonden. Ook laten we de bloemen in het gras zo lang mogelijk bloeien voor de insecten, en als ik gras van de oprit of stoep verwijder, dan doe ik dat in kleine hapjes. Zo krijgen kriebelbeestjes ook de kans een ander heenkomen te vinden. Kortom, onze tuinier-wijze werkt zowel voor ons als voor alle leven in diezelfde tuin. Wat een heerlijk inzicht!
Dus voor wie nog een keertje op bezoek komt: nee, we hebben geen opgeruimde tuin, en ook ons huis zal niet voldoen de gemiddelde eisen, maar je bent zeer welkom! En wie weet geniet je net zo van al het leven om ons heen als ik.
2 opmerkingen:
Ah, wat een fijn blogje weer! Zo'n tandarts wil ik ook wel ;-) Goed om te horen dat er niet alleen hier, in deze uithoek, gepensioneerden-van-elders de gezondheidszorg draaiende houden, maar dat er ook bij jullie dergelijke 'constructies' bestaan. Heerlijk hoor, zo'n 'rommeltuin'... Hier ontstaat dat nu ook langzaam maar zeker, ondanks de paden en de bakken: er mag van alles opkomen, en veel beestjes zijn daar inderdaad erg dankbaar voor!
Dank Anuscka, ik had van jullie ook niets anders verwacht aan diervriendelijkheid 😉.
Met die tandarts had ik gewoon dikke mazzel. Of een engeltje 👼
Een reactie posten