Tussen wal en schip, zo voelt het nu.
Na de eerste grote stap in het hier vestigen, registreren bij de immigratiedienst, wilde ik er de vaart in zetten. Tenslotte willen ze dat hier ook. Dus tevens auto laten testen, me aangemeld in het rådhus van Vejen en nu wachten op mijn nieuwe burgerservicenummer, of CPR. Zonder CPR kun je hier niks. Dus ik kan nu even niks. En het is maar afwachten hoe lang dat gaat duren...
(Registreret!)
Ook op verhuis-gebied leer ik geduld oefenen. Ik wil sneller dan het gaat. En nu heb ik natuurlijk ook niet alleen met mezelf te maken. Meestal beweegt Ole heel gemakkelijk mee en gelukkig vindt hij mijn inricht-plannetjes prima. Maar twee huishoudens laten samensmelten betekent ook dingen weg doen. Er moet eerst wat uit, voor er iets in kan, voor al mijn dozen in de garage uitgepakt kunnen worden. En een lekkage in het souterrain door het enorm hoge grondwater (zie ook eerste foto) maakt het ook niet gemakkelijker ruimte te creëren.
Café Biografen Odense
Een van de kunstwerken zegt "skynd dig" oftewel haast je!
Momenteel is het misschien ook maar goed dat het doosje voor doosje gaat; ik heb nog heel wat na te kijken voor de studenten van de Marnix. Dus daar richt ik mijn energie maar op. Zo geduldig mogelijk.
3 opmerkingen:
Op Facebook zag ik al iemand reageren met 'tijd voor mindfulness', en daar sluit ik me helemaal bij aan ;-) Geniet van nu!
Hihi, ja, goede reminders!
Geduld is 'n skōn zaok, Brabodeen!
Maar het voorjaar komt er aan, dat maakt het leven ook lekkerder denk ik zo. Liefs! 😍
Een reactie posten